ارتباط نسبت انگشت دوم به چهارم با نسبت دور کمر به لگن، توده عضلانی و قدرت در زنان یائسه

سابقه و هدف: در پژوهش­ های گذشته نسبت انگشت دوم به چهارم دست به ­عنوان نشان­ گرسطح تستوسترون مطرح شده است و می تواند با سارکوپنی ناشی از افزایش سن مرتبط باشد. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط بین نسبت انگشت دوم به چهارم با whr (نسبت دور کمر به لگن)، توده عضلانی و قدرت در زنان یائسه انجام شد. مواد و روش ها: تعداد 148 زن یائسه با میانگین سنی 4/38±53/74 سال به­ صورت هدف دار انتخاب شدند. ویژگی های آنتروپومتریک آزمودنی ها، شاخص توده عضله اسکلتی، قدرت فشردن دست و قدرت عضله چهار سر ران آنها اندازه گیری شد. نتایج: نتایج نشان داد که نسبت انگشت دوم به چهارم ارتباط منفی و معنی ­داری با قدرت فشردن دست و قدرت عضله چهارسر ران دارد (0/62-r=، 0/51-r=  و 0/001<p). هم چنین، بین نسبت انگشت دوم به چهارم با دور ساق پا و شاخص توده عضله اسکلتی ارتباط منفی ضعیفی مشاهده شد (به­ ترتیب 0/21- r=و 0/008p=  ؛ 0/32- r= و0/001 p=). اما برخلاف آن بین نسبت انگشتان با whr ارتباط معنی ­داری مشاهده نشد (0/14-r= و 0/08=p). علاوه براین، نتایج آنالیز رگرسیون نشان داد که نسبت انگشت دوم به چهارم قدرت پیش بینی بیشتری برای قدرت فشردن دست و قدرت عضله چهارسر ران دارد (به ­ترتیب، 0/38r2=، 0/26=r2 و 0/001<p). نتیجه گیری: نسبت انگشت دوم به چهارم ارتباط قوی تری با قدرت فشردن دست و قدرت عضله چهارسر ران نسبت به سایر متغیرها در میان زنان یائسه دارد. لذا، می توان از آن برای بررسی احتمال کاهش قدرت عضلانی زنان یائسه استفاده کرد.